دوو شیعر … بەشدار سامی

سێ پیاو، به‌ من ڕا!

له‌سه‌ر مێزی نادییه‌كدا

دانیشتن،

عه‌ره‌قی فه‌لیان داواكرد و

هه‌ر یه‌كه‌یان، به‌خۆشی ئه‌ویتریان

عه‌ره‌قی فه‌لیان، په‌یتا په‌یتا خوارده‌وه‌.

دانه‌یه‌ك به‌ بیانووی گووكردن،

دانه‌یه‌ك به‌ بیانووی ته‌لیفۆنكردن،

دانه‌یه‌ك به‌ بیانووی هێنانه‌وه‌ی هه‌ر دووكیان بۆ سه‌ر مێز،

چوونه‌ ده‌ره‌وه‌ و

هه‌ر یه‌كه‌ و به‌ كۆڵانێكدا هه‌ڵاتن!

هه‌شتاجار

له‌سه‌ر مێزی مه‌یخواردنه‌وه‌ 

نازانم خه‌ریكی هه‌ڵدانی چه‌نده‌م پێك بووم

ته‌لیفۆنی بۆ كردم و

دڵنیا نیم، چۆنم وه‌ڵام داوه‌ته‌وه‌.

حاڵم ته‌واو له‌ جێگه‌ی خۆیدا نه‌بوو و…

به‌ته‌واوه‌تیش، نازانم خۆی بوو یان كه‌سێكی دی.

گوتی: 

(سه‌رخۆشی بێقیمه‌تی هیچوپووچی ناشیرن!)

له‌ هه‌ینێوه‌، هه‌شتاجار گریاوم!