شكانی تابووته شووشه‌ییه‌كان ….. سه‌مه‌د ئه‌حمه‌د
به‌ری چاوانم روونه، به‌ڵام هیچ نابینم، ده‌زانم چاوه‌كانم وه‌كو ئه‌ندام چ عه‌یبیان نییه، وه‌لێ مه‌سه‌له‌كه به‌بارێكی جوداتر كه‌وتۆته‌وه، هیچ كاتێك هێنده‌ی ئه‌و ساتانه‌م ئازاراوی نییه كه‌خۆم ده‌دوێنم‌و له‌خۆم ناگه‌م، یان ده‌بێت بڵێم خۆمم لێون ده‌بێت. ده‌مهه‌وێت تاوێك رابمێنم‌و خۆم بناسم، ئه‌فسووس ناتوانم بێهوده ده‌گه‌ڕێمه‌وه. كاسه‌ی سه‌رم وه‌كو گێژه‌ڵۆكه‌یه‌كی به‌لرفه‌‌و بێئامانی ده‌ریایه‌كی بێبه‌زه‌یی ده‌هاژێنێ، هه‌رچی گه‌رداو‌و قوڕاوی دڕكه‌زی كه‌نار هه‌یه له‌قوڕگ‌و لرفه‌ی خۆی ده‌نێ‌‌و نازانم بۆكوێیان ده‌بات.. دوای تاوێك‌و پاش هێور‌و مه‌نگبوونه‌وه‌ی گێژه‌ڵۆكه‌كه، كه‌لله‌ی سه‌رم له‌چه‌شنی قاپه خوێنێكی به‌ستوو، وه‌كو سه‌هۆڵا ره‌پده‌بێت.. له‌پاش چه‌ند ساتێك بێهۆشی، هێواش هێواش خاو ده‌بمه‌وه.. ئێستا ئه‌و ساتانه‌یه كه‌جارێكی دی ده‌خوازم خۆم بخوێنمه‌وه, یان روونتر بڵێم خۆم بناسم.
وا هه‌ستده‌كه‌م له‌دۆزه‌خێكی ئه‌به‌دیدام‌و زۆر له‌سه‌رخۆ تاڵا تاڵا قژم ده‌سووتێنن.. پاشان یه‌كبه‌یه‌كی نینۆكه‌كانم هه‌ڵده‌كێشن، پێستی له‌شم وه‌كو زه‌وییه‌كی به‌پیت، پێ به‌پێ ده‌كێڵن، چه‌ند ساتێكی كورته‌‌و جارێكی دی قژم وه‌كو دڕك ده‌ڕوێته‌وه نینۆكه‌كانم له‌جێی خۆیان قیت ده‌بنه‌وه‌‌و پێستی قڵیش‌و شه‌ق شه‌ق‌و وشكه‌ڵاتووم ده‌بێته‌وه به‌پێستێكی تورت‌و نه‌رم‌و نۆڵا‌و ساف‌ولوس... ئیتر ئه‌م له‌به‌ینبردن‌و دروستبوون‌و ئازار نۆشینه، له‌بازنه‌یه‌كی داخراودا له‌خولدایه.. كاره‌كه هێنده سامدار‌و ژاناوییه زات ناكه‌م زیاتری له‌سه‌ر بڕۆم، ده‌زانم ناخی خۆم كون ده‌كه‌م‌و ده‌روونم نغرۆ ده‌بێ‌‌و عه‌قڵیشم به‌قه‌ڵبه‌یه‌كی خراپتردا ده‌ده‌م.. وه‌لێ ناشتوانم وا به‌سانایی ده‌ستبه‌رداری ئه‌م حاڵه بم كه‌ماوه‌یه‌كه وه‌كو كێچ له‌كه‌وڵمدایه.
له‌جۆش‌و خرۆشی خۆشیدام‌و چێژ له‌هیچ وه‌رناگرم ده‌زانم حاڵوابڕوات ئه‌م مۆته‌كه‌یه كه‌وڵم ده‌كات‌و له‌په‌راوێزی رووداوه‌كانی خۆیدا لوولم ده‌دات, ده‌مباته قووڵایی ناخی خۆی‌و ده‌متاسێنێت.
له‌دووی كونێك ده‌گه‌ڕێم لێیه‌وه ئه‌ودیوی سنووره سه‌رابییه‌كان به‌دی بكه‌م، ده‌بوو هه‌نگاو هه‌ڵێنم له‌گه‌ڵا كازیوه‌دا بگه‌مه مه‌نزڵا، ئه‌فسووس درزێكم لێ قاتی بوو‌و چنگ نه‌كه‌وت, ده‌بوو ده‌رگا كڵۆمدراوه‌كان‌و په‌نجه‌ره ره‌شه‌كان واڵاكه‌م, یان بیانشكێنم كه‌چه‌ند وه‌خت‌و زه‌مانه له‌خۆمم داخستووه. سه‌رم, یان هه‌موو جه‌سته‌م به‌دووی ته‌ونی جاڵجاڵۆكه‌دا په‌لكێش ده‌كه‌م، پاش ماندووبوون‌و شه‌كه‌تی‌و ونبوونێكی بێئامان هه‌ناسه‌سوار نازانم بۆكوێ‌‌و به‌چی ده‌گه‌م, یا هه‌رچی خۆشه‌ویستی‌و شه‌هوه‌ت‌و جوانی‌و ئازایه‌تی‌و ته‌نانه‌ت كه‌رامه‌تیشم هه‌بوو له‌و هه‌ورازه به‌رده‌ڵانییه‌دا گیانی سپارد.
ده‌بوو له‌پێناو ئه‌و خه‌ونه پیرۆزه‌ی كه‌دابووم به‌ناخم پاشه‌كشه نه‌كه‌م‌و به‌ئه‌مه‌ك بم له‌ئاقاریدا. كه‌دواجار‌و ئێستا لێم بووه بهو زه‌رووه خوێنمژه‌‌و دڵۆپ دڵۆپ خوێنم لێده‌مژێ‌‌و تێر نابێت.
*
زه‌مه‌نی رابردوو هاته خزمه‌تم‌و راپێچی رۆژگاره‌كانی خۆی كردمه‌وه.
ئه‌وسا من تازه گڕوگاڵم له‌م ته‌رزه باسانه‌دا ده‌كرد، یه‌كه‌مین كارێك كردیان‌و پێی رازی بووم ونبوونی ناخی خۆم بوو, من له‌وساوه خۆمم لێون بووه‌‌و نایدۆزمه‌وه.
پێیان گوتم:
(ناحه‌زمان گه‌لێ زۆره، ده‌بێت به‌گومانه‌وه بڕوانینه هه‌مووشتێك، دایك‌و باب‌و ژن‌و منداڵه‌كان‌و ته‌نانه‌ت خۆشتان، خۆشباوه‌ڕ مه‌بن به‌ناخی چڵێستان).
ویستم سه‌ركێشی بكه‌م‌و بهو ئاوازه نه‌یه‌مه سه‌ما، گه‌ره‌كم بوو خۆم ئازاد بكه‌م، زنجیر‌و كه‌له‌پچه‌كان له‌ده‌ست‌وپل‌و گه‌ردنم داماڵم, له‌وكاته‌دا ناخم بڵێچه‌یدا‌و وه‌كو پشكۆیه‌كی سوور، به‌ڵام له‌چه‌شنی تیشك‌و راسته‌هێڵی تیژ به‌ره‌و دڵا‌وده‌روونم, تیژڕه‌وتر له‌جاران تێپه‌ڕی به‌ناو مه‌لووله‌خوێن‌و بۆرییه‌كاندا به‌ره‌و كۆڵان‌و كه‌لاوه ته‌پیوه‌كانی كاسه‌ی سه‌رم خولی ده‌خوارد، بۆ زه‌مه‌نێك له‌وێ مایه‌وه، ماڵا به‌ماڵا‌و درز به‌درزی سه‌رمی پشكنی, پاشان له‌وێش ئۆقره‌ی نه‌گرت‌و له‌ته‌وقی سه‌رمه‌وه وه‌كو رۆكێت فجقی كرد‌و ده‌رپه‌ڕی.
پێم وابوو رزگارم بوو, ئه‌وه ئه‌و خه‌مه بوو كه‌چه‌ند وه‌خت‌و زه‌مانه له‌چه‌شنی جنۆكه‌‌و ئه‌جنده له‌له‌شمدایه, شاره‌زایانی ده‌روونی له‌ڕێگای خه‌واندنی موگناتیسی‌و ئیحاوه ده‌توانن ئه‌وجۆره نه‌خۆشانه چاره بكه‌ن.
به‌گوڕو تینێكی زۆره‌وه به‌ئیراده‌یه‌كی پۆڵایینه‌وه ویستم قیت ببمه‌وه, به‌ڵام هه‌ر هێنده‌م زانی بڵێچكه به‌ر دیواری شوشه‌به‌ندییه‌كه‌ی سه‌ر سه‌رم كه‌وت‌و گه‌ڕایه‌وه, وه‌كو كوته‌ك ماڵی به‌ته‌وقی سه‌رمدا‌و به‌یه‌كجاری وڕ‌و كاس‌و حۆلی كردم. زه‌رده‌په‌ڕم لێ ئاوابوو، له‌ناو قه‌ترانی شه‌ودا تاس بردمییه‌وه. ده‌بوو خۆم بناسم، له‌سه‌ر چیچكان دامه‌زرام‌و تۆزێ بیرم كرده‌وه, ئینجا بۆم ده‌ركه‌وت كه له‌تابووتێكی شووشه‌یی پۆڵاییندام، هه‌رچی له‌ده‌ره‌وه‌ی تابووته‌كه‌دایه به‌ر دیده‌م ده‌كه‌وێت‌و هه‌ستی پێ‌ده‌كه‌م، به‌ڵام ناتوانم به‌شداری هیچێك له‌پرۆسه‌كاندا بكه‌م!
ئا ئه‌مه‌یه خه‌مه گه‌وره‌كه به‌زیندوویی خۆم له‌تابووتێك ناوه‌‌و ده‌مهه‌وێ وه‌كو كه‌سێكی ئاسایی‌و زیندوو مامه‌ڵه له‌گه‌ڵا دیارده‌‌و رووداوه‌كاندا بكه‌م، ده‌خوازم رۆڵی چالاك‌و فرمانم له‌كۆمه‌ڵدا هه‌بێت، وشه‌م نه‌قشی سه‌ر به‌رد‌و هه‌نگاوم رێچكه‌ی كاروانی رێبواران بێت..
ئه‌فسووس كێ ده‌توانێت له‌تابووتێكی داخراودا له‌ژیان بگات, ژیان بهو هه‌موو كه‌ند‌و له‌ندێوه.
ئێستا وه‌كو پارچه سه‌هۆڵێك توامه‌وه‌‌و بووم به‌دڵۆپه ئاوێكی روون‌و تێكه‌ڵا به‌ده‌ریای شلوێی رابردووم بوومه‌وه..
ئه‌وسا من به‌نده‌یه‌كی به‌وه‌فای ئه‌م درنجه‌یه بووم, هه‌رچی له‌ئه‌ستۆیان ده‌نام به‌بێ سڵكردنه‌وه ملم ده‌خسته ژێر چه‌قۆ‌و ئاماده‌ی سه‌ربڕین‌و قوربانی بووم, ئه‌وانیش بێڕهحمانه مامه‌ڵه‌یان له‌گه‌ڵدا كردم.
له‌گه‌ڵا خوادا دایانمه شه‌ڕه‌وه، بووم به‌قابیل‌و برای عه‌زیزی خۆمم كوشت، تا ده‌هات ده‌روونی شووشوییم ژه‌نگاویتر ده‌بوو.. فێریان كردم:
(هه‌میشه له‌‌وپه‌ڕی ئاماده‌باشیدا بم، ده‌ستم له‌سه‌ر په‌له‌پیتكه‌بێت, نابێت له‌هیچ غافڵ بم, ده‌بوو گوێم هه‌ڵخه‌م بۆ ده‌نگی پێی مێروله‌‌و چاودێری رێچكه‌‌و كاروانیان بم، نه‌بادا خوار‌وخێچ پێ دانێن).
دڵم له‌پارچه به‌ردێكی ره‌ق‌و ره‌ش ده‌چوو.. ته‌نیا هه‌ر خۆمم خۆش ده‌ویست, تا دواجار ده‌روونی شه‌ڕانی‌و خۆویستم یوسفی برامی گورگان خوارد, یان راستتر بڵێم ئه‌نفال‌و گۆڕه‌وشار كرد، بووم به‌چقڵێكی نوك تیژ‌و وه‌كو مێخ چه‌قیم به‌گه‌رووی گوڵدا، لێو‌و كه‌ناری وه‌نه‌وشه‌م ژاكان‌و به‌په‌نجه‌كانم چاوی نێرگزم ده‌رهانی، هه‌ناوی هه‌ر هه‌موویانم وشك كرد.. له‌گه‌ڵا گیانكێشانی هه‌ر گوڵێكدا من پله پله سه‌رووتر له‌ڕیزه‌كانی حزبدا هه‌ڵده‌كشام‌و زیاتر ده‌بوومه جێی متمانه‌‌و كاری مه‌زنتریان له‌ئه‌ستۆ ده‌نام, منیش پوخته‌تر له‌جاران ئه‌نجامم ده‌دا، پێیان گوتم:
(ده‌بێت دوامه‌نزڵی ئه‌م كارانه ته‌نها نه‌ستی خۆت بێت‌و هه‌ر ئه‌ویش بێت به‌گۆڕستانیان، نه‌ده‌بوو كه‌س گوێبیست‌و به‌ئاگابێت لێی).
منیش دڵڕه‌قتر له‌جاران هاتمه پێشێ، ئیتر بووم به‌پاسه‌وانی پایز‌و شمشێره‌كه‌م له‌ملی هه‌موو دره‌ختێكی باریك‌و ئه‌ستووردا تاقیكرده‌وه, تا دواجار سه‌وزاییم نه‌هێشت، به‌چاوێكی توڕه‌‌و به‌ده‌ست‌و پلێكی خوێناوییه‌وه ته‌ماشای سه‌مای مه‌رگی گه‌ڵا‌و گوڵه‌كانم ده‌كرد..
فه‌رمان بوو، له‌ماوه‌یه‌كی زۆر كه‌مدا ئه‌م كارانه‌م ئه‌نجام دا، له‌سروودی ئێمه بترازێ نه‌ده‌بوو گوێبیستی هیچ ئاوازێكی دی بن..
له‌فه‌رمانده‌وه بروسكه‌یه‌كی به‌په‌له‌م پێگه‌یشت، ئه‌گه‌ر فریای خۆم نه‌كه‌وتبام, ئه‌وا به‌فه‌رمانێكی چه‌ند دێڕی ته‌مه‌نی منیش وه‌كو گوڵه گه‌شه‌كان ده‌ژاكا‌و كۆتایی به‌وه‌رزی ته‌مه‌نم ده‌هات‌و ئه‌وكاته له‌بری خه‌ڵات‌و به‌خشش‌و ئافه‌رین, له‌پاڵه‌وانه‌وه ده‌بووم به‌خائین‌و چه‌ند فیشه‌كێك سهرو دڵمیان ده‌پێكا‌و ده‌بووم به‌په‌ند‌و عیبره‌ت بۆ هه‌موو خائین‌و سه‌رپێچیكه‌رێك.. جا به‌م كاره‌ش ریزه‌كانی حزب تۆكمه‌‌و خاوێنتر ده‌بوونه‌وه!
به‌ڵام فریای خۆم كه‌وتم, عومری عه‌زیزی خۆم كڕییه‌وه، فرمانێكی دییان له‌ئه‌ستۆ نام، فرمانی كوشتنی خائینه‌كان، منیش به‌بێ بیركردنه‌وه‌‌و سڵه‌مینه‌وه به‌مۆدێرنترین رێگا ئه‌نجامم دا، مه‌رگی خائینه‌كانم به‌ئاواز‌و ئاهه‌نگ‌و چه‌پڵه‌‌و مۆسیقاوه به‌ڕێ كرد، ئه‌م داهێنانه نوێیه فه‌رمانده فێری كردم.!
خه‌ونه‌كانیشم هه‌ر به‌فه‌رمانی فه‌رمانده به‌ڕێوه ده‌چوو پێی گوتم:
(گه‌لحۆ ده‌بێت وریابی, وا خه‌ریكه پۆلێك له‌په‌پوولان دزه ده‌كه‌ن).
ئیتر منیش به‌په‌له فوم به‌كه‌ڕه‌نای ده‌ممدا كرد، ته‌مێكی سپیم په‌خشی ناو گه‌رووی شار كرد، پۆل پۆل‌و ده‌سته ده‌سته ته‌رمی په‌پووله‌كان وه‌كو چیمه‌ن له‌ژێر پێمدا راخران، له‌درێژه‌ی خه‌ونه‌كانمدا ده‌بوو مه‌رگی ماسییه‌كانیش ئه‌نجام بده‌م, قولابم له‌گوێچكه‌‌و چاوی هه‌موویان نا, به‌بزه‌وه ته‌ماشای دواساتی ته‌مه‌نیانم ده‌كرد.
له‌خه‌وه‌كه‌م بێدار بوومه‌وه، له‌گه‌ڵا بێداریدا چ فه‌رقێكی نه‌بوو, له‌بری هه‌موو ئه‌مانه مه‌دالیای ئازایه‌تیم له‌به‌رۆك‌و میلوانكه‌ی وه‌فاداریم له‌گه‌ردن نرا. ئێستاش هه‌ر ئه‌و میلوانكه‌یه‌یه كه‌لێم بووه به‌زه‌رده‌مار‌و له‌ده‌قیقه‌یه‌كدا ده‌یان جار پێوه‌م ده‌دات، به‌ڵام پێستی خۆشه‌كراوم له‌قایشێكی ئه‌ستووری ره‌ش ده‌چێت‌و ژه‌هره‌كان به‌گیانم خۆشه.
*
فه‌رمانه پیرۆزه‌كانی سه‌ركرده هه‌میشه له‌ناخمدا زایه‌ڵه‌ی زه‌نگ بوو نه‌مده‌توانی به‌هه‌ند وه‌ریان نه‌گرم یان، له‌یادیان بكه‌م، هه‌میشه له‌دڵه‌وه په‌یمانم نوێ ده‌كرده‌وه بۆی، له‌هه‌موو شوێنێكیش تووشی چورتمه, یان ته‌نگژه ببوومایه, ئه‌وا ئاوازه‌كانی فه‌رمانده، ده‌یهێنامه جۆش‌وخرۆش‌و بۆی هه‌ڵده‌په‌ڕیم.
ئاوازه‌كان یه‌ك به‌یه‌ك, وه‌كو شه‌پۆلێكی هێواش به‌پێش چاومدا تێده‌په‌ڕی كه‌ده‌یفه‌رموو:
(بۆ پته‌وكردنی ریزه‌كانمان ده‌بێت نهێنێكان بپارێزین).
ئیتر له‌و رۆژه‌وه نه‌ده‌بوو هه‌موو ئه‌ندامه‌كانی له‌شم به‌یه‌كدی ئاشنا بكه‌م, قاچه‌كانم به‌نهێنی‌و جێوشوێنی هه‌نگاوه‌كانی نه‌ده‌زانی، قامك‌و ده‌سته‌كانم ئاگاداری هێزی خۆیان نه‌بوون، دڵم كه‌لاوه‌یه‌كی چۆڵوهۆڵا بوو به‌ڕاز‌و جۆش‌و خرۆشی خۆی نه‌ده‌زانی, چاوه‌كانم بێ ئاگا بوون له‌هێزی دیتن‌و تێڕوانین، كه‌لله‌ی سه‌رم زركه‌تاڵێك بوو بۆخۆی, ئاگای له‌حاڵی هۆشی خۆی نه‌بوو.
منیش دڵسۆزانه وه‌كو ئه‌ندامێكی چالاك‌و كارامه‌ی حزب هه‌موو نهێنییه‌كانم به‌پێی فه‌رمایشته‌كان ده‌پاراست‌و نه‌مده‌هێشت به‌هیچ شێوه‌یه‌ك ئاشنای یه‌كدی بن.
*
هه‌ندێ جار هه‌ستم به‌ئه‌سیری‌و وابه‌سته‌یی ده‌روونی خۆم ده‌كرد، ده‌مویست بڕسكێنم‌و ناخی خۆم بدوێنم‌و نه‌خشه بۆ پاشه‌ڕۆژم بكێشم, ده‌بوو چێژ له‌خۆشی‌و جوانی وه‌رگرم.. ئیستێكم ده‌كرد‌و ده‌كه‌وتمه پرسكردن:
(هه‌تا كه‌ی له‌م ئاوه رچیوو و مه‌نگه‌دا، بمێنمه‌وه, له‌م بازنه‌یه‌دا بتاسێم؟!).
یه‌كسه‌ر ئاوازه‌كانی فه‌رمانده رایده‌وه‌شاندم‌و به‌ئاگای ده‌هێنامه‌وه, منیش به‌په‌له په‌شیمان ده‌بوومه‌وه، چه‌ند جارێك تفم رۆ ده‌كرده زه‌وییه‌كه‌‌و به‌رۆكی خۆم راده‌وه‌شاند‌و داوای لێبووردن‌و گه‌ردن ئازادیم ده‌كرد:
(په‌شیمانم‌و سه‌د جاران تۆبه).
له‌خۆم ده‌سڵه‌میمه‌وه ئه‌م ئه‌ندێشه شێتانه‌یه چییه به‌مێشكمدا تێده‌په‌ڕێت؟!
ده‌مزانی ئه‌مه سه‌رپێچی‌و له‌ڕێلادان‌و خیانه‌تێكی گه‌وره‌یه، فه‌رمانده ده‌یفه‌رموو:
(بۆ پارێزگاری له‌ده‌ستكه‌وته‌كانمان، هه‌موو كات پاكسازی له‌ڕیزه‌كانماندا پێویسته).
زۆر ده‌ترسام له‌ڕێگای ئه‌م وڕێنه ناوه‌خته‌وه منیش به‌ر نه‌فره‌تی وی كه‌وم, له‌لای خۆمه‌وه دڵا‌و ده‌روونی خۆم به‌ندی هه‌تا هه‌تایی كرد‌و جارێكی دی هاتمه‌وه ناو بازنه داخراوه‌كه‌‌و گوێبیستی ئاوازه‌كه بوومه‌وه، ئه‌مجاره ده‌بوو كارێكی پیرۆزتر ئه‌نجام بده‌م.
بووم به‌جه‌لادی هاوڕێ نه‌فره‌ت لێكراوه‌كه‌م، زۆر بێڕهحمانه وه‌كو داڵه‌كه‌رخۆره كه‌وتمه وێزه‌ی هاوڕێ به‌وه‌فاكه‌م, ده‌بوو سزا بدرێت‌و تۆڵه‌ی خۆی وه‌ربگرێت.
هه‌ردوو چاویم پووكانه‌وه‌‌و بوو به‌دوو چاڵی تاریكی، پاشان زمانیم له‌بنا قرت كرد، هه‌ردوو ده‌ست‌و قاچه‌كانیم بڕییه‌وه گوێیه‌كانیم به‌قوڕقوشم كۆنكرێت كرد، خانه به‌خانه‌ی جه‌سته‌یم وه‌كو لۆكه له‌به‌ریه‌ك هه‌ڵوه‌شاند‌و شیكرده‌وه, به‌م كاره‌م تۆزێك ئارام بوومه‌وه، له‌وه دڵنیا بووم كه‌فه‌رمانده له‌وڕێنه‌كانم خۆش ده‌بێت‌و به‌ر نه‌فره‌تی ناكه‌وم.
*
ئه‌م باهۆزه له‌وه ناچێت خۆشكاته‌وه، ئه‌م بارانی ته‌رزه‌یه به‌ده‌نكی زل زله‌وه داده‌بارێ به‌سه‌ر ته‌وقی سهرو مل‌و رووخسارمه‌وه. باران تا پشتوێنه‌می خنكاند بوو، ته‌رزه‌كانیش به‌ره‌و سه‌رسنگ‌و چه‌ناگه‌م هه‌ڵده‌كشێت.
ژیان مانایه‌كی نه‌ماوه, حاڵا وا بڕوات له‌جێی خۆم ره‌ق ده‌بمه‌وه.
وته‌یه‌كی تری فه‌رمانده وه‌كو هه‌تاو به‌سه‌ر سه‌رمه‌وه داگیرسا: (بۆئه‌وه‌ی هه‌میشه بمێنین، قوربانی زیاترمان ده‌وێت).
ئه‌م وته‌یه جه‌سته ته‌زیوو سڕه‌كه‌می خاو كرده‌وه.
ئیتر گوێ ناده‌مه فه‌نابوونی ژیان‌و كاره‌ساتێك ده‌قه‌ومێنم، ژیان له‌لام تڕۆهات‌و بچووك ده‌بووه‌وه، بچووك هێنده‌ی پنتكێك‌و به‌س.
ده‌بوو هه‌رچی زووتره به‌ئامانجی خۆم بگه‌م‌و له‌و نێوه‌نده‌دا سه‌ری بڵندم نه‌وی كه‌م، به‌سۆزی ئه‌و ئاوازه له‌گه‌ڵا مه‌رگدا ده‌ست له‌ملان بم، چش له‌ژیان, له‌ژن, له‌منداڵا, له‌دایك, له‌باب‌و له‌هه‌موو شتێك، جه‌سته‌م له‌به‌ر بارانی چه‌قۆدا راخست, بێ‌باك بووم له‌ئازار، ئه‌و ده‌مه دڵشادم كه‌ده‌بینم چۆڕاوگه‌ی خوێنی برینم گه‌وره‌‌و گه‌وره‌تر ده‌بێت‌و به‌كه‌یفی خۆم له‌گۆمی خوێنی خۆمدا مه‌له ده‌كه‌م.
پێم وابوو به‌بڕینی جه‌سته‌ی خۆم چه‌قۆكان كول ده‌بێت, سوژنه‌كان كۆڵا ده‌بن، به‌ڵام سیكارته‌كان ده‌مه‌زه‌رد بوون‌و سوژنه‌كانیش تیژتر مانه‌وه.
*
ئاوازه‌كانی فه‌رمانده زه‌مان‌و مه‌كانی بۆ نه‌بوو، نه‌مزانی له‌كوێوه هه‌ڵیكرد، ده‌یفه‌رموو:
(له‌پاش مه‌رگ, له‌به‌ره‌به‌یانی رۆژانی خۆماندا، یادتان ده‌كه‌ین!!).
حه‌زم ده‌كرد مه‌رگ بمكاته پاروویه‌كی چكۆله‌‌و له‌قووتی خۆیم بنێت.
له‌دووره‌وه ته‌ماشای یادی پڕشكۆی خۆم‌و نازی ژن‌و منداڵه‌كانم بكه‌م, وامده‌زانی ئاوازه‌كان له‌جیاتی خۆم ده‌یان لاوێنێ!!
وانه‌كانی فه‌رمانده ته‌واوبوونی بۆ نه‌بوو وه‌كو گه‌رده‌لوول هه‌ڵیده‌كرد، ئێسك‌و پروسكی تێكهاڕیم, هزری لێسه‌ندمه‌وه, توانای روانین‌و تێفكرینم نه‌ما.
*
له‌دووی بوونی خۆم له‌پرس‌و گه‌ڕاندام. له‌م كاتانه‌دا به‌گومانم‌و لێم ده‌گۆڕێت من په‌یكه‌رێكی به‌ردینم یان مرۆڤێكی ئاسایی؟ ئایا منیش له‌گۆشت‌و خوێن‌و ئێسك‌و سۆز‌و به‌زه‌یی‌و خۆشه‌ویستی پێك دێم؟
*
ئه‌و كاتانه‌ی ده‌مهه‌وێ خۆم بناسم, ئازاره‌كانم دێنه‌وه سوێ, جه‌سته‌ی قڵیشاوم ده‌ناڵێنێ‌‌و عه‌رش دێنێته له‌رزه.
به‌ده‌م نركه نرك‌و گیانه‌ڵاوه راست بوومه‌وه, وته‌كانی فه‌رمانده‌‌و ئاوازه ژه‌نگاوێكانم له‌مه‌چكم گیركرد‌و مسته‌كۆڵه‌یه‌كی توندم به‌تابووته شووشه‌ییه‌كه‌ی سه‌ر سه‌ری خۆمدا دا، په‌ڵاش په‌ڵاش‌و وردوخاشم كرد، ناڵه‌‌و ژاوه‌یه‌كی گه‌وره‌ی لێ به‌رز بووه‌وه ئینجا بازنه داخراوه ژه‌نگاوێكانم یه‌ك یه‌ك قرتاند, وه‌كو باران ورده ژه‌نگه‌كان دابارینه خواره‌وه.
ده‌بوو بچوومایه باره‌گای خوا‌و گوڵا‌و په‌پووله‌‌و ماسی‌و داوای لێخۆشبوون بكه‌م.
*
ئه‌وكاتانه‌ی خه‌ریكه له‌خۆم بگه‌م هێواش هێواش به‌ری دیده‌م روون ده‌بێته‌وه سێڵاوه‌كان له‌سۆماكانم ده‌ترازێن، زۆری نامێنێ له‌ناخ‌و ده‌روونمدا شه‌به‌ق هه‌ڵبێت، ده‌ست‌وپل‌و قاچه‌كانم هێزیان وه‌به‌ردا دێته‌وه, هزرم ده‌كه‌وێته‌وه كار، ده‌بم به‌په‌یامبه‌ری گوڵا‌و په‌پووله‌كان، به‌ڵام هه‌رچه‌ند ده‌كه‌م‌و ده‌كۆشم خۆم بۆ لێ قوتار ناكرێت...
چه‌ند ساتێكه‌‌و ده‌بینم به‌سه‌ر سه‌رمه‌وه وه‌كو هه‌ور ده‌یان له‌شكر له‌مرۆڤ خۆیان له‌تابووته شووشه‌ییه‌كان ناوه‌‌و له‌بازنه داخراوه‌كاندا له‌خولدان, به‌ئاوازی جیاجیاوه, به‌ڕووخساری رموزن‌و به‌چاوی بزه‌وه له‌من‌و له‌خۆیان ده‌ڕوانن‌و هه‌ڕه‌شه ده‌كه‌ن، روانینیان ده‌بێته سۆناته‌ی رۆح‌و بۆ هه‌تا هه‌تا ده‌متاسێنێت.
