ته‌نیا له‌نێو هه‌موواندا …. چارلز بوكۆوسكی

 

 

 

 

 

گۆشت، ئێسك داده‌پۆشێت

زه‌ینێك له‌وێدا داده‌نێین،

هه‌ندێك جاریش رۆحێك،

ژنه‌كان

گوڵدانه‌كان ده‌كێشن به‌ دیواردا و ده‌یانشكێنن،

پیاوه‌كانیش

مه‌ست ده‌بن،

هیچ كه‌س

ونبووه‌كه‌ی خۆی نادۆزێته‌وه‌،

به‌ڵام

له‌گه‌ڕان به‌رده‌وام ده‌بن،

له‌م سه‌رجێگه‌وه‌

بۆ ئه‌و سه‌رجێگه‌.

 

گۆشت

ئێسك دادۆپۆشێت،

جه‌سته‌

به‌دوای شتێكدا ده‌گه‌ڕێت واوه‌تر له‌ جه‌سته‌.

 

بێ‌ چه‌ند و چوون

هیچ شانسێك بوونی نییه‌،

ئێمه‌، هه‌موومان،

دیلی چاره‌نووسێكین.

 

هیچ كه‌س

ونبووه‌كه‌ی خۆی نادۆزێته‌وه‌.

 

زبڵدانه‌كانی شار،  پڕده‌بن

گۆڕستانه‌كانی ئۆتۆمۆبیل، پڕده‌بن

شێتخانه‌كان، پڕده‌بن

نه‌خۆشخانه‌كان، پڕده‌بن

گۆڕستانه‌كان، پڕده‌بن

 

ئیدی

هیچ شتێك پڕنابێت.

 

 

ده‌قی شیعره‌كه‌ به‌ ئینگلیزی

“Alone With Everybody”

The flesh covers the bone 

and they put a mind 

in there and 

sometimes a soul 

and the women break 

vases against the walls 

and the men drink too 

much 

and nobody finds the 

one 

but keep 

looking 

crawling in and out 

of beds

Flesh covers 

the bone and the 

flesh searches 

for more than 

flesh

There’s no chance 

at all

We are all trapped 

by a singular 

fate

Nobody ever finds 

the one

The city dumps fill 

the junkyards fill 

the madhouses fill 

the hospitals fill 

the graveyards fill

Nothing else 

fills

“Charles Bukowski”