بۆ دڵ پڕلەهیواکان …. شیرین کافی

بۆئه‌ودڵه‌پڕله‌هیوایانه‌ی که‌بۆ پێشوازی له‌ عه‌شقی پیرۆزیان

له‌باتی ‌‌گوڵ باران به‌رد باران و تیرباران وئاگرباران کران

ئێمه‌ی مرۆڤ به‌ ئاشکرا مرۆڤ ده‌کوژین وبه‌په‌نهانیه‌وه عاشق ده‌بین‌

که‌گوایه‌عه‌شق تاوانه‌وکه‌ چی ێمه‌ش له‌دڵؤپه‌یه‌کی عه‌شق پێک هاتوین

هۆدایه‌گیان

به‌ترساوی وپه‌شۆکانی چاوه‌کانتادڵ نیابوم که‌ده‌توست بۆ دوآجار

ئاوڕله‌کۆرپه‌که‌ت بده‌یته‌وه‌ودوانیگای حه‌په‌ساوی خۆت له‌ناوچاوه‌

ئه‌ستێره‌یه‌کانیدانقوم بکه‌یت وزیاتربینوسێنی به‌سینه‌ته‌وه‌وتێریکی له‌ڕوحی تاساوت

ڕوی بێ تاوانیت بکه‌ره‌ئاسمان وپربه‌زاره‌خوئناویه‌که‌ت هاواربکه‌خودایه‌دوادام لێ وه‌رگره‌و

به‌بێ تاوانی خۆم بم به‌خشه‌بۆخاتری سێ خونچه‌ی نه‌پشکوتووته‌نها یه‌ک جاری ترڕێگه‌م بده‌

بۆن به‌هه‌ناسه‌ی گه‌رمیانه‌وه‌بکه‌م ودواحه‌سره‌تی دایکانه‌یان پێ ببه‌خشم

پڕبه‌زاره‌ خوێناویه‌که‌ت هاواربکه‌و پێان بڵێ خه‌جاڵه‌ت بن بێتاوانیم وه‌ک

خه‌وێکی زۆر ناخۆش له‌داهاتوتان نابێته‌وه‌ئیدی شه‌وێک نابێت ئێوه‌ڕوحتان

ئارام بێت تێیداگه‌رچی مرواری چاوه‌کانت بون به‌ده‌ریابه‌ڵام ئێمه‌ی ترساو

ئێمه‌ی تاساوله‌ژێرباڵی ڕاست وچه‌پت وه‌ک نێچیری ده‌می هه ڵۆهه ڵده‌له‌رزین

له‌به‌رتاڤگه‌یگه‌ڵاڕێزانیته‌مه‌نتاخۆمان ده‌شۆرت ئه‌فسوس ئه‌فسوس گوێی شار کپه‌

له‌ئاستی هاواری ئێمه‌ته‌نانه‌ت خواش گوێ ناگرێ بێده‌نگ بێده‌نگ له‌مردنی تۆ

ده‌ڕانێ گه‌ردواساتی مردنت ئێمه‌ت نه‌دی بمان به‌خشه‌ئاسوده‌به‌هیچ گله‌یی له‌خۆت مه‌که‌

هۆدایه‌گیان

چه‌ند ئێواره‌یه‌کی خه‌ماوی وچه‌ند سه‌فه‌رێکیدرێژه‌ تۆده‌زانی دواساتی پێکه‌وه‌ بونمانه‌

ده‌سامه‌گری به‌س چاوانت ماندو بکه‌ تۆ نازانی به‌م گریانه‌ت داهاتوی من شه‌که‌ت ئه‌که‌ی

من وخۆتوخواش ئه‌زانین بێتاوانی ئیدی به‌سه‌ ئه‌م گریانه‌ئه ئه‌ی دایکه‌جگه‌رسۆزه‌که‌م‌

ئه‌ی شاژنی بێتاوان تۆناترسی وسه‌رت بۆمه‌رگ داناخه‌ی ئه‌گه‌رهاتوبه‌چاوی پڕله‌گریان و

دڵی پڕ دڵی پڕ له‌په‌ژاره‌وه‌ ده‌رفه‌تیان پێنه‌دای ده‌ستی له‌رزۆکت به‌ناوقژی ئاڵۆسکاوی

ئێمه‌دابهێنی بمان به‌خشه‌تۆناترسی له‌مه‌رگ تۆ فریشته‌ی تۆ نامری گه‌ر ده‌رفه‌تیان پێنه‌دای

بۆ دواجارماچ وبۆنی گوڵی گۆنای ئێمه‌ت نه‌کرد بمان بوره‌به‌شه‌وقی نیگای چاوه‌پڕله‌خه‌ونه‌کانت

پێیان بڵێ خه‌جاڵه‌ت بن ده‌ساڕوی بێتاوانئت هه ڵبڕه‌به‌ره‌وئاسمان وپێیان بڵێ من نامرم

من دایک ومن شاژن ومن شه‌هیدم به‌ئارامی چاو لێک بنێ تۆ له‌پاش خۆت له‌ڕێگه‌ی دوانیگاکانته‌وه‌

ئێمـه‌ت فــێری خۆشـه‌ویـستی کردوتاقه‌دڵــێکت بۆ جێـهێـشتـین هه‌تـاهه‌تـایه‌ بیـپه‌سـستین ئه‌ی دایه‌