خهمهکانی لێبوکی سێرک1
تابلۆی یه‌که‌م
له سه‌ره‌مه‌رگدا
له گۆڕه‌پانی سێرکدا، هه‌موو ده‌موچاوه‌کان دابه‌ش بوون و هه‌موو پانتاییه‌کانیان پڕکردۆته‌وه. ده‌موچاوی ماندوو که زه‌مه‌نێکی تر دروستی کردوون، گۆڕاون، پێکهێنه‌ره‌کانیان کورت بۆته‌وه. هه‌موو سیما ره‌نگاوڕه‌نگه‌کان سه‌یری (ئانا) ده‌که‌ن که له سه‌ره‌مه‌رگدایه و گیان ده‌دات.
سێرکه‌وانه‌کان به‌سه‌ر بۆشاییه فراوان و گوریس و په‌نجه‌ره واڵا و ره‌نگاوڕه‌نگه‌کاندا دابه‌ش بوون.
ریتمه‌کانیان ده‌وه‌ستێت. ئه‌ژنۆکانیان ده‌شکێت و وه‌ک گوریسێک له‌سه‌ر ئه‌رزه‌که بڵاوده‌بنه‌وه و واز له گه‌مه و پاڵه‌وانبازی و گوریسه‌کانی ده‌ستیان دێنن.
بێده‌نگییه‌کی گه‌وره و ره‌ها باڵی به‌سه‌ر هۆڵی سێرکه‌که‌دا کێشاوه.
تابلۆی دووه‌م
ئه‌سپه‌کان، وه‌ک ئه‌وه‌ی له دۆزه‌خ رایانکردبێت، ترس دایگرتوون. له ناوه‌ڕاستی بیابانێکی به‌رین و بێ سنووردا، هه‌ناسه‌بڕکێیانه و له ئاسمانێکی بێ کۆتادا شێتانه و بێ په‌روا ئه‌حیلێنن.
تابلۆی سێیه‌م
لێبوکێک له راڕه‌وه دوور و درێژه لماوییه‌کاندا گالیسکه‌یه‌کی گران راده‌کێشێت. جه‌سته‌ی ”ئانا” ی له‌سه‌ر راکشاوه.
لێبوکه قژ بژ و قژ ره‌نگاوڕه‌نگه‌کان، وه‌ک پرچی ئایشه‌و فاتمه چوارده‌وریان داوه.
تابلۆی چواره‌م
زریانێکی گا قۆچ وه‌شێنه‌کان بیابانه‌که ده‌بڕێت.
تابلۆی پێنجه‌م
گالیسکه ماندووه‌که، به هه‌نگاوی کورت کورت ”ئانا” راده‌کێشێت، ئه‌و تێکشکاوه‌ی که هه‌موو سیمایه‌کی شارستانی له چاوه‌کانیدا تواوه‌ته‌وه. لێبوکه‌کان لمه ئاگراوییه‌که‌ی بیابان خواردوونی.
دارستانێک له ده‌موچاو و سیمای لێبوکه‌کان له چه‌قی پێده‌شته‌که‌دا کۆمه‌ڵ بوون.
تابلۆی شه‌شه‌م
به‌خاکسپاردن
زه‌ریاچه‌یه‌کی سه‌هۆڵبه‌ندان، باڵنده‌ی نه‌وڕه‌سیش به شێوه‌یه‌کی چڕ وه‌ک په‌ڵه هه‌ورێکی گه‌وره به‌سه‌ر زه‌ریاچه‌که‌دا ده‌فڕن.
شێوه‌ی دڕنده، سیمای ره‌نگاوڕه‌نگ، جه‌سته کۆم و گرگنه‌کان، جه‌سته‌ی زه‌به‌لاح و هه‌ندێکی شڕ و لاواز و ڕه‌نگپه‌ڕیو، هی تری زۆر گه‌وره و هه‌ڵاوساو له ده‌وری جه‌سته‌ی ”ئانا” کۆبوونه‌ته‌وه.
تابلۆی حه‌وته‌م
نه‌وڕه‌سه‌کان شێتانه باڵه‌فڕکێ ده‌که‌ن و بێده‌نگییه ترسناکه‌که تێکده‌شکێنن.
تابلۆی هه‌شته‌م
لێبوکه‌کان به‌ناو شه‌قام و کۆڵانه باریک و ره‌نگاوڕه‌نگه‌کانی شارێکی پڕ له هاتوهاوار و جه‌نجاڵدا ده‌گه‌ڕێن.
له‌به‌رده‌م تابلۆی پڕوپاگه‌نده‌یه‌کی پرشنگداری گه‌وره‌دا راده‌مێنن. تابلۆکه هه‌ڵده‌کشێت و له شوێنی خۆیه‌وه ده‌ست ده‌کات به گه‌وره‌بوون تا هه‌موو به‌شه‌کانی ئه‌و ئافره‌ته‌ی که به‌شێکی گرنگی پێکهێنابوو، ده‌ئاوسێ.
تابلۆی نۆیه‌م
تاوانبارکردن
سێ پیاو، هه‌روه‌ک ئه‌وه‌ی له زه‌مانێکی رابردووه‌وه به هه‌ڵه‌داوان هاتبن، ده‌ستیان به‌ره‌و روو درێژکراوه.
– تۆ بوویت له به‌رگی لێبوکدا خۆت شاردبووه‌وه.
ئه‌و ئافره‌ته‌ی له وێنه‌ی پڕوپاگه‌نده‌که‌دا بوو، شێوه‌ی لێبوک ده‌گرێته خۆ.
– ده ساڵه بینه‌ران، بانگهێشتکراون گوێ له ئاهه‌نگی مۆسیقاکه‌ت بگرن، هێشتاش هه‌ر چاوه‌ڕوانن، نه‌نوستوون، نانیان نه‌خواردووه، دانه‌نیشتوون، باوێشکیان نه‌داوه، نه‌پژمیون و فزه‌یان لێوه نه‌هاتووه.
تابلۆی ده‌یه‌م
هۆڵێکی ئێجگار فراوان: پڕه له هه‌ڵمێکی سپی خه‌ست و لێڵ، هیچ نابینرێت.
ئامێرێکی پیانۆ له ناوه‌ڕاستی ژووره‌که‌دا دانراوه، هۆڵه‌که به ته‌واوه‌تی داخراوه.
دارستانێکی گیانه هه‌ڵاوساوه‌کان هه‌موو پانتایی و بارسته‌ی هۆڵه‌که‌یان ته‌نیوه، لێبوکێک که له‌به‌رده‌م پیانۆکه‌دایه، جووڵه‌ی له‌شه نامۆکان ده‌پشکنێ.
ده‌نگه تیژه‌کان داوای مۆسیقای لێده‌که‌ن، رووناکی کامێراکان په‌خش ده‌بێت، رۆژنامه‌نووسه‌کانیش به‌بێ ده‌نگی چاودێری ده‌که‌ن. ناتوانی پیانۆکه بژه‌نێت… ئه‌و نییه … لێبوکه‌که‌یه.
چه‌پڵه‌رێزانێکی توندوتیژ. لێبوکه‌که ده‌مرێت.
تابلۆی یازده
هۆڵه‌که به‌تاڵه … لێبوکه کۆم و گرگنه‌کان به‌سه‌ر ئامێری پیانۆکه‌دا دابه‌ش بوون.
تابلۆی دوازده
لێبوکه گرگنه‌کان له ناوه‌ڕاستی بیابانێکدا راده‌که‌ن.
تابلۆی سیازده
لێبوکێک به‌ناو شه‌قامه‌کانی شاردا ده‌گه‌ڕێت، له جوڵه و ئه‌و هات و هاوار و جه‌نجاڵییه ورد ده‌بێته‌وه.
سه‌رله‌نوێ سێ پیاوه‌که …. جارێکی تر پڕوپاگه‌نده پرشنگداره‌که.
– ده ساڵه بینه‌رانی یاریگای شه‌ڕه قۆچی گاکان چاوه‌ڕوانن، رانه‌وه‌ستاون، نه‌پژمیون، نانیان نه‌خواردووه، باوێشکیان نه‌داوه، نه‌نوستوون، قسه‌یان نه‌کردووه، نه‌چوونه‌ته سه‌ر پێشاو.
تابلۆی چوارده
یاریگاکه پڕ بووه له بینه‌ران … روخسار و شێوه‌کان، زوربه‌ی سیماکانیان بزر کردووه.
گایه‌کی قۆچوه‌شێنی توڕه و هه‌ژاو، فڕێ ئه‌درێته ناوه‌ندی گۆڕه‌پانه‌که‌وه … گاکه قۆچه‌کانی ده‌چه‌قێنێته گیانی لێبوکه‌که‌وه. لێبوک ده‌مرێت.
تابلۆی پازده
نه‌وڕه‌سه‌کان به غه‌مباری به‌سه‌ر زه‌ریاچه سه‌هۆڵبه‌ندانه‌که‌دا هه‌ڵنیشتوون.
تابلۆی شازده
لێبوک له به‌رده‌م ده‌رگه‌ی تیاترۆخانه‌یه‌کی شه‌وانه‌دا وه‌ستاوه. ریکلامی پرشنگداری جه‌سته‌ی ئافره‌تێکی دڕنده هه‌موو پانتایی خانووبه‌ره‌که ده‌گرێته‌وه … سه‌رله‌نوێ سێ پیاوه‌که.
ریکلامی پڕوپاگه‌نده پرشنگداره‌کان ده‌بنه جه‌سته‌ی ئافره‌تی دڕنده‌ئاسا.
ده ساڵه یاری تۆپی سه‌به‌ته وه‌ستاوه
ده ساڵه بینه‌ران شێویان نه‌کردووه
نه‌نوستوون
قسه‌یان نه‌کردووه
تابلۆی حه‌ڤده
یاریگه‌یه‌کی تۆپی سه‌به‌ته، ته‌مومژ بینه‌ران و یاریگه‌که‌ی داپۆشیوه. وێنه‌گر و رۆژنامه‌نووسه‌کان له ده‌وری لێبوک کۆبوونه‌ته‌وه.
چه‌پڵه، هاوار: لێبوک له ناوه‌ڕاستی یاریگه‌که‌دایه.
ئامێری تۆمارکردنی گۆڵه‌کان، دوای ئه‌وه‌ی ئاماژه‌ی ئه‌وه ده‌کات که ژماره‌ی گۆڵه‌کان گه‌یشتوونه‌ته ئاستی بێ پایان، ده‌وه‌ستێت. هه‌زاره‌ها تۆپ به‌سه‌ر سه‌ری لێبوکدا ده‌بارێت.
لێبوک ده‌مرێت.
تابلۆی هه‌ژده
تابلۆی یه‌که‌م دووباره ده‌بێته‌وه.
په‌راوێزه‌کان:
1. ئه‌م سیناریۆیه له یه‌کێک له گۆڤاره ئه‌ده‌بییه‌کانی هه‌شتاکاندا، له به‌غدا بڵاوکراوه‌ته‌وه و د. صلاح القصب له رۆمانییه‌وه کردوویه‌تی به عه‌ره‌بی. هه‌ر د. صلاح القصب خۆی ئه‌م سیناریۆیه‌ی وه‌ک نه‌مایشێکی وێنه‌ئامێزی به‌رز، له‌گه‌ڵ قوتابییه‌کانی ئه‌کادیمیای هونه‌ره جوانه‌کانی ئه‌وکاته‌دا نمایش کرد و به‌شێک له قوتابییه کورده‌کانیش به‌شداربوون.
به‌ڕیکه‌وت له‌م رۆژانه‌دا ئه‌م وه‌رگێڕانه‌ی خۆمم دۆزییه‌وه، پیایدا چوومه‌وه و هه‌ندێک ده‌ستکاری که‌مم لێره و له‌وێی تێکسته‌که‌دا کردووه.
2. نووسه‌ری رۆمانی (میهای زامفیر) له ساڵی 1952 له‌دایکبووه، داده‌نرێت به یه‌کێک له ریژیسۆر، نووسه‌ر و شاعیره لاوه به‌توانا پێشڕه‌وه‌کانی رۆمانیا، به‌تایبه‌تی له هه‌شتاکانی سه‌ده‌ی رابردوودا.
چه‌ند وشه‌یه‌ک سه‌باره‌ت به سیناریۆکه:
(خهمهکانی لێبوکی سێرک) باسی لێبوکێک ده‌کات، وێڵ و سه‌رگه‌ردانه به دوای ژنه‌که‌یدا و بۆ ئه‌م مه‌به‌سته‌ش هه‌میشه و به‌بێ وچان له گه‌ڕانێکی بێ ئاکامدایه. ئه‌م لێبوکه به‌رده‌وام له خه‌ونه‌کانیدا به ژنه‌که‌ی شاد ده‌بێته‌وه، خه‌ونه‌کانی جوان و ره‌نگاوڕه‌نگن و ئازار و ژانه‌کانی لێبوکه‌کانمان له پانتاییه‌کی هێماگه‌لی ناته‌بادا بۆ به‌رجه‌سته ده‌کات.
له خه‌ونه‌کانیدا له خۆیه‌وه. له ساته پڕ له خه‌نده و پێکه‌نیناوییه‌کانییه‌وه، بۆ ساته ته‌نها و ژانه به‌سۆکانی، ژیانی گه‌ڕۆکی و گه‌مه‌ی لێبوکه‌کان ده‌گێڕێته‌وه.
به‌ڵام ئه‌وه‌ی جێگه‌ی سه‌رنج و ئاماژه‌یه، ئه‌وه‌یه که ئه‌م لێبوکه و هه‌میشه له ترۆپکی خه‌ونه‌کانیدا، به‌رله‌وه‌ی بگاته مه‌رامه‌کانی به‌ئاگا دێته‌وه و ده‌گه‌ڕێته‌وه بۆ ناو ژیان و واقیعه تاڵ و دڵته‌زێنه‌که‌ی خۆی و رووبه‌ڕووی راستییه‌کان ده‌بێته‌وه.
ئه‌م گه‌ڕانه پڕ له ژانه‌ی لێبوکه‌که له ریتواڵێکی نامۆ و تێکه‌ڵ بوون و پێکداچوونی چه‌ندین ئاست و بۆچوون و وێنه‌ی سوریالیی و هێماگه‌ل و خه‌ونی چڕو وپڕدا پێکدێت. هه‌ندیک جاریش و له‌چاوتروکانێکدا، وه‌ک بروسکه‌یه‌کی خێرا ده‌مانگه‌ڕێنێته‌وه بۆ ناو واقیع.
ده‌ستڕه‌نگینیی نووسه‌ر له‌وه‌دایه که به شێوازێکی جوان و له به‌رگێکی دوور له بنه‌ما لۆژیکییه‌کانه‌وه، وه‌ک ریژیسۆرێکی سینه‌مایی و له ده‌ره‌وه‌ی زه‌مه‌ن و شوێنێکی دیاریکراوه‌وه رووداوه‌کانی به‌رجه‌سته کردووه. حاڵه‌ته خودی و باره ده‌روونییه‌کان له شوێنێکی ته‌لیسماویی و پانتاییه‌کی خه‌ونئامێزدا سه‌قامگیر ده‌بن. هه‌ر له‌م دیده‌شه‌وه ده‌بنه شیعرێکی باڵا و له کۆمه‌ڵێ وێنه و بزاوتی سه‌مائامێزدا، به شێوه‌یه‌کی بزۆز و نه‌سره‌وت ده‌رده‌که‌ون.
تێبینی:
هیج که‌س و گروپێک به‌بێ ره‌زامه‌ندی وه‌رگێر مافی به‌کارهێنانی ئه‌م تێکسته‌ی بۆ شانۆ و سینه‌ما و هه‌ر جۆره پرۆژه‌یه‌کی تر نییه.
